به بهانه قسمت پایانی سریال «سیاوش» | مسیر صحیح مجید صالحی در بازیگری

محمدناصر حق خواه | شهرآرانیوز - چندروز پیش در یک صفحه خوش ذوق اینستاگرامی دو ویدئو از مجید صالحی در یک قاب کنار هم به نمایش گذاشته شده بود؛ دو ویدئو با فاصله زمانی بیست سال؛ دو قابی که دیدنش همه چیزی را که در این یادداشت کوتاه خواهید خواند در برداشت. یک سمت این قاب مجید صالحی سیب خنده بود که در آن پشت هم کلمات را اشتباه می‌گفت و بازیگر مقابلش می‌گفت مجیدجان دلبندم آن فلان است، نه فلان! سمت دیگر قاب هم گریم و هیبت عجیب او در نقش یک لات دعوایی در سریال سیاوش بود که تکیه داده به دیواری در حال اشک ریختن بود. از مجید صالحی بامزه‌ای که نقش آدم‌های ساده لوح را در کار‌های اولش بازی می‌کرد، چه در سیب خنده و چه در قطار ابدی، تا مجید صالحی‌ای که با عطاران کاسه و کوزه یکی شدند و کلی سریال کمدی به یادماندنی کار کردند، او را همیشه یک بازیگر و گاهی کارگردان کمدی می‌شناختیم.

حتی وقتی اواخر دهه هفتاد در یک فیلم عاشقانه جدی، به نام مجردها، بازی کرد وظیفه پیش بردن بخش کمدی کار را بر عهده داشت و محمدرضا فروتن و مریلا زارعی آدم‌های جدی و البته اصلی کار بودند. اما از جایی به بعد انگار صالحی به تبعیت دوست و بزرگ‌تر همیشگی اش رضا عطاران، خواست سد کمدی را بشکند و نشان دهد که در نقش‌های جدی هم حرفی برای گفتن دارد. برای همین در فیلم استراحت مطلق که عبدالرضا کاهانی آن را کارگردانی می‌کرد و عطاران هم نقش اصلی اش را به عهده داشت، یک نقش فرعی جان دار به او سپرده شد و انصافا خوب هم از پس کار برآمد.

همان طور که پیش از او عطاران با بازی در یک فیلم به شدت تلخ مثل «دهلیز» نه تنها نظر همه را درباره خود برگردانده بود بلکه در جشنوراه فجر هم سیمرغ گرفته بود. نمونه دیگر این دست بازیگران جواد عزتی است که آن قدر هنرمندانه و قوی خود را از فضای کمدی جدا کرد که امروزه بیشتر از کمدینی که کار‌های دیگری هم بازی می‌کند او را بازیگری می‌دانیم که کمدی و جدی را خوب بازی می‌کند. هرچند این سنت همیشه پابرجا نیست و بعضی آدم‌ها هرکاری کنند، فیزیک و چهره شان غیر از کمدی بازی کردن راهی به آنان نمی‌دهد. اما برای کسانی مثل عطاران و عزتی و جدیدا مهران غفوریان و مجید صالحی در روی پاشنه دیگری چرخیده است.

هرچند هنوز هم با دیدن مجید صالحی پیش از هر فکر دیگر لبخندی روی لبمان شکل بگیرد؛ اما چه مخاطب تلویزیون باشید و سریال مدینه و نقش معتادی را که بازی کرد به یاد داشته باشید، چه در سینما شاه کش و استراحت مطلق را دیده باشید و چه این روز‌ها مخاطب قسمت‌های پایانی سریال سیاوش باشید و صالحی را در قامت یک لات عربده کش و دعوایی که گاهی خیلی آسیب پذیر و احساسی است بیینید، قصه مجید صالحی ورق خورده است و ازاین به بعد احتمالا چیز‌های متفاوتی از او خواهیم دید، به شرط اینکه اسیر وسوسه‌های تکرار نقشی که در آن خوب است نشود و حداقل چندسالی نقش لاتی بازی نکند.