مهم‌ترین مفهومی که در حوزه زنان با آن سر و کار داریم زنانه شدن فضا و برنامه‌ها به‌ویژه در کلان‌شهرهاست. باید توجه داشت که فضا‌های شهری و برنامه‌های توسعه شهری باید ویژگی‌های دموکراتیک و قابل دسترسی بودن را برای همه گروه‌ها داشته باشند. توجه به فضا‌های شهری متناسب با نیاز‌های زنان، مشارکت زنان خانه‌دار در عرصه‌های اجتماع محلی، توجه به زنان آسیب‌دیده، تلاش برای ارتقای نقش مدیریت زنان و ایجاد شهری شاد و آرام، از مهم‌ترین رویکرد‌های نگاه زنانه به شهرهاست.
از یک‌سو، زنان دارای توانمندی‌ها و ظرفیت‌های بسیاری هستند که همگان به آن واقف‌اند. در برخی احادیث نیز از قول بزرگان دین بر این ظرفیت‌ها تأکید شده است. دیدن این ظرفیت بخشی از داشتن نگاه زنانه به توسعه شهرهاست.
درباره لزوم توجه به زنان و جایگاه ایشان در برنامه‌های شهری، باید به دنبال نگاه زنانه در ساخت شهر‌ها باشیم.
پیش‌نیاز این نگرش در برنامه‌های شهری وجود ناظران و افرادی به‌هوش است که این نگاه را یادآور شوند. رسانه‌ها به عنوان صدای رسای جامعه قادرند با نگاه هوشمند خود علاوه بر بررسی و رصد امور شهری و تحلیل کارکرد رخداد‌ها و برنامه‌های شهری برای همه گروه‌های اجتماعی از جمله جامعه زنان، بستری فراهم برای ایجاد رضایت همه‌جانبه در جامعه به وجود آورند.
زنان جایگاه ویژ‌ه‌ای از لحاظ تربیتی دارند، زیرا یک خانواده را تربیت می‌کنند و تربیت خانواده به نوعی تربیت جامعه است و باید اهمیت و شأن این جایگاه در جامعه دیده شود.
به موضوع دیده شدن، اهمیت دادن و مشارکت دادن زنان در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها از هر سمتی که نگاه شود ارزشمند است و به نفع همه اقشار جامعه خواهد بود.
رسانه و مطبوعات قادرند این الزام را در شهر پیاده و محقق کنند.
موضوع تسهیل عبور و مرور در شهر، امکان تعلق داشتن به همه جای شهر، نظافت و روشنایی بیشتر در ایستگاه‌های قطار، اتوبوس و مترو، وجود توالت‌های عمومی بهداشتی برای زنان، بستر مراودات اقتصادی و نقش آفرینی دارای ارزش افزوده مالی، همه و همه، از الزامات ساخت شهر‌ها با نگاه زنانه است که در رصد رسانه و مطبوعات باید مورد توجه قرار گیرد.
در واقع، موضوعات شهر باید با در نظر داشتن نیاز‌های همه اقشار تبیین شود.
پر واضح است که وجود نشریات اختصاصی به دغدغه‌های حوزه زنان و به الزامات ساخت شهر با در نظر داشتن نگاه زنان از ضرورت‌هاست؛ بنابراین رسانه‌های زنان اگر در شهر‌ها دیده شوند، می‌توانند چشم و گوش مدیران شهری باشند، رسانه‌هایی که می‌دانند دغدغه اصلی شهر چیست و چه باید کرد. غفلت از حوزه زنان، بی‌گمان زمینه‌ساز آسیب‌های اجتماعی است و چه خوب است که بتوان از طریق مطبوعات و رسانه‌ها به مشکلات زنان بیش‌ازپیش آگاه بود.
در این میان، حمایت از فعالان حوزه زنان، بانوان خبرنگار و همه کسانی که دغدغه اصلی آن‌ها ارتقای جایگاه زنان و نیز رفع موانع و مشکلات است می‌تواند راهگشای بهبود مسیر باشد.