شهرآرانیوز - اگر روزهای گرامیداشت مشاهیر را واجد اعتبار و اهمیت بدانیم، انتخاب یکم آبان به‌عنوان روز ملی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی که سال پیش صورت گرفت، به سرانجام‌رسیدن توجه ویژه به این نثرنویس در چندسده اخیر بوده است؛ نویسنده، ادیب و تاریخ‌نویسی که باقیمانده اثر مهمش بعد از حمله مغول به فراموشی سپرده شده بود ولی در سال‌های اخیر بهترین نمونه نثر فارسی لقب گرفت. حالا همه می‌دانیم «تاریخ بیهقی» فقط یک کتاب تاریخی صرف نیست، بلکه آن را اثری ادبی و هنری نیز قلمداد می‌کنیم. استفاده از روایت‌های قابل‌اعتماد، ساختار خاص زبان، شیوه متفاوت روایت، جزئی‌نگری در ثبت وقایع و رویدادها و ایجاد تغییری ماندگار در سنت غالب تاریخ‌نویسی فارسی از مهم‌ترین دستاوردهای بیهقی برای فارسی‌زبانان است. اما اگر بخواهیم اثر بیهقی را با سنجه‌های نوشتار وقایع‌نگارانه امروز بررسی کنیم، همان‌طور که سیروس علی‌نژاد سال‌ها پیش گفته است باید ابوالفضل بیهقی را روزنامه‌نگاری هزارساله بدانیم که روایت رویدادهای زمان خودش را با استحکام زبان و قدرت ادبی خاص از مرزهای وقایع‌نگاری و روزنامه‌نگاری فراتر برده است.
*عنوان پرونده برگرفته از مقاله دکتر غلامحسین یوسفی در کتاب «دیداری با اهل قلم» است.