به گزارش شهرآرانیوز، کسی نمی داند که چگونه شهربانو خانم، سی و نه سال جای خالی احمدش را تحمل کرده است. هنوز هم آن آخرین نگاه و حتی اولین خواب بعد از شهادتش را با جزییات به یاد دارد و بازگو می کند. قطعا عمق صبوری مادران شهدا چیزی نیست که در کلام بگنجد اما عطر واژه ایمان هرگز از نگاه و زندگی شان دور نشده است.
یادش مانا.