تابستان که میآید، مشهد محل حضور قشرهای مختلف مردم از نقاط مختلف کشور و بلکه جهان میشود. محله و منطقه ما نیز از این امر جدا نیست و انگار این مناطق و بهویژه بازارهای این محلات که حالا شهره آفاق شدهاند، محل عبور و مرور تمام ملل هستند.
این روزها دیگر در کوچه پسکوچههای ایثار، مفتح، وحید و مجتمعهای فردوسی بهجز ایرانیها و دوستان عزیز همسایه شرقی، همسایه غربی یعنی عراق را بیشتر از بقیه مشاهده میکنیم.
البته این اولینبار نیست که مشهد مقصد مردم جهان میشود و یک پناهگاه مطمئن، انگار مشهد شهری برای پناه است، چه جنگ جهانی دوم باشد و لهستانیها پناه بیاورند، چه جنگهای داخلی و افغانستانیها میهمانمان باشند، چه ترکمنستانیها باشند و به دنبال پناهی برای درمان باشند و چه آهویی بیجفت و لرزان باشد در پناه شاه خراسان. از این که بگذریم، مشهد جزو شهرهایی است که از تمام ایران به آن وارد میشوند و این لحظه به لحظه میزبانی، آن هم به شیوه حرفهای را در ما بیشتر میکند.
کسبه و بازاریان طلاب در چند سال گذشته حتی میزبان مردمان کشورهای مختلفی از جمله ماداگاسکار، کنیا، هند، پاکستان، بحرین، شیعیان عربستان و خیلی کشورهای دیگر بودهاند و این موضوع ما را مجاب میکند تا با تبدیل شدنمان به قطب اقتصادی کشور، آموزههای میزبانی را نیز تمرین کنیم. ورود گردشگر، توریست، مسافر و زائر با خود فرهنگهای مختلف، تردد فراوان، برخوردهای فرهنگی و حتی گاهی کمبود امکانات را به مشهد میآورد و در این بزنگاه رشد اقتصادی باید تصمیم بگیریم که آیا میخواهیم با این پدیده رقابت کنیم و مانع آن شویم یا استقبال کنیم و از کنار آن منافع خود را تأمین کنیم؟ و این تصمیم با نوع میزبانیمان مشخص میشود.
در دنیا نمونههای گوناگونی داریم که گاه با مقابله مانع این اتفاق شدهاند؛ مانند مغولستان که سالها درهای کشورخود را به روی توریستها بسته بود، لتونی و اسلواکی با خرابکاریهای سازمانی بر ضد توریستها، افغانستان با استقبال نکردن مردمش و کویت به دلیل نیاز نداشتن به درآمد گردشگری.
همچنین نمونههای بسیاری که تلاش کردند تا به طرق مختلف بتوانند جذب گردشگر کنند مانند ترکیه، هند، روسیه و نمونههای دیگر.
چه کنیم؟
ابتدا باید مسئولان شهری و کشوری با فرهنگسازی این اطلاعرسانی را انجام دهند تا فرهنگ ورودی به کشور، شهر یا یک منطقه تحتتأثیر فرهنگهای دیگران قرار نگیرد، بلکه فرهنگ مقصد بتواند بر گردشگرد تأثیر مثبت خود را بگذارد، سپس از موقعیت پیشآمده کنونی، یعنی کاهش ارزش پول ملی، بهترین استفاده را ببریم و تولید را افزایش دهیم و بعد از آن نوبت ما میشود تا خاطرات میدانی گردشگران را فراهم کنیم و خاطرمان باشد بیشتر گردشگران در مشهد به پابوس امام رضا(ع) آمدهاند؛ پس توقع آنها این است که ما با همجواری آقا امام رضا(ع) همچو او مهربان شدهایم و به گونهای رفتار کنیم که این باور را
اثبات کنیم.