چندی‌است که مصرف مواد مخدر در کشور و در میان زنان و مردان به حد چشمگیرتری افزایش پیدا کرده و در این بین ماری‌جوانا مقام نخست ابتلا را نصیب خود کرده است. توجیهاتی نظیر اعتیادآور نبودن، بی‌ضرری، خواص دارویی بی‌شمار، تمرکززایی و انرژی‌دهی و آزاد بودن در کشور‌های پیشرفته اروپایی و ایالات متحده آمریکا در ترویج و اشاعه مصرف خاصه در بین نسل جوان کشور، وسیله‌ای برای استفاده و فروش این ماده مخدر شده و ممکن است که به‌زودی معضلی سنگین‌تر بر پشت خمیده درمانی کشور شود.
ماری‌جوانا با جایگزین‌شدن با هورمون Endocannabinoids و کنترل مراکز معینی از مغز باعث ازدیاد اشتها و رفع تهوع، کاهش درد، فروکش کردن التهاب‌های عضلانی و بافت‌های غیرعصبی، و توقف و کُند شدن مراکز مسئول یادگیری و به‌خاطر آوردن می‌شود. دقیقا همین خصوصیات فیزیولوژیک ماری‌جوانا است که منجر به ادعای خواص دارویی آن شده است، اما مطالعات گسترده در بیش از چهار دهه گذشته نشان می‌دهد که مصرف مداوم و زیاد ماری‌جوانا به از دست دادن ۸ امتیاز هوشی در سنین ۱۳ تا ۳۸ سالگی منجر شده که در واقع سنین بیشترین رشد و شکل‌گیری مکانیزم خاطرات است.
عفونت‌های مکرر ریوی، حداقل افزایش ضربان قلب از ۲۰ تا ۱۰۰ در صد بلافاصله بعد از کشیدن که می‌تواند باعث نارسایی قلبی و خطر سکته قلبی شود، افزایش توهم و بدبینی به اطرافیان و نزدیکان، تشدید و پیدایش شیزوفرنی، افسردگی، اضطراب، میل به خودکشی، بی‌انگیزگی، اختلالات شدید رشدی در مغز جنین در دوران حاملگی، افزایش دو برابری میزان تصادفات رانندگی خصوصا با مصرف همزمان نوشیدنی‌های الکلی، و کُندی حرکات و عکس‌العمل‌ها همراه با ناهماهنگی دست‌ها و پا‌ها از عوارض مصرف ماری‌جواناست.