گروه ورزش/شهرآرانیوز، والیبال امروز یکی از پنج رشته مطرح بین المللی است و این ورزش با داشتن بیش از ۲۲۰ فدراسیون ملی پرتلاش‌ترین در پهنه گیتی به شمار می‌آید. والیبال از المپیک دوم یعنی ۱۹۶۴ به ماده‌های مسابقات پنج قاره درآمده است و سالن‌های این ورزش همواره پر از تماشاگران است. تاریخ را که ورق می‌زنیم به نام ستارگانی برخورد می‌کنیم که هر یک برای خود اسطوره‌ای شده اند. از کراچ کرالی گرفته که با داشتن سه مدال طلای المپیک پرافتخارترین والیبالیست جهان است. یک مهاجر مجارستانی که با تیم ایالات متحده قهرمان المپیک شد. بازیکنانی، چون استیو تیمونز، کنستانتین ریوا، ادبارد سایبر ریاکف، الکساندر ساوین، ویچسلاو زایتسف، مارسلو نگرو، باس واندگور، جیبا، کلینتون و موری لو آندرس و سرگئی تتیو خیم. اما والیبال ما با وجود داشتن صدسال قدمت دومین حضور خود را در بازی‌های المپیک جشن می‌گیرد. چهار سال پیش در ریو رتبه پنجم تا هفتم مشترک را به دست آوردیم اما امروز، کار این تیم بسیار دشوار است.
آیین بدرقه ملی پوشان والیبال با پشتیبانی خوب فدراسیون برگزار شد. روحیه‌ها هم خوب بود و مصمم... محمد موسوی و میلاد عبادی پور هر یک سخنانی گفتند، اما می‌دانیم که المپیک برای خودش دریایی خروشان است. در ریمینی و جام ملت‌ها هیچ کس دست خودش را رو نکرد و حالا موقع شطرنج بازی مربیان و بلندپروازی ستارگانی است که میلیارد‌ها تومان در کشور‌های مختلف برای چنین روزی سرمایه گذاری کرده اند.
لهستان، ونزوئلا، ایتالیا، کانادا و ژاپن حریفان بچه‌های ایران در توکیو هستند. پیش بینی اینکه چه نتیجه‌ای رقم خواهد خورد، کار پیشگوهاست. منطق جهان ورزش، اما همیشه به پیش و کار دائمی و خستگی ناپذیر است و البته احساس ما هم اینکه ایرانی هستیم و ایرانی بازی کنیم، غیرممکن ها، ممکن می‌شود. امیدواریم که چنین شود...