در دست خود گرفتم
وقتی که «شاهنامه»
انگار باز کردم
جلد شناسنامه
حرف از تولد نور
در خاک پاک ما بود
شعر اطاعت ما
از خوبی و خدا بود
تاریخ مهر و ایمان
در جای‌جای آن بود
پر از حماسه و رزم
رستم و هفت‌خوان بود
دیدم که شاهکار است
این بیت‌ها تمامش
باید که حفظ باشم
شعری به احترامش
سی سال رنج دیده
تا فارسی نمیرد
هی واژه خلق کرده
تا شعر جان بگیرد
فردوسی عزیز است
تنها نه در خراسان
نامش همیشه بوده است
فرزند خوب ایران
طیبه ثابت