روایتی از بازگشایی مدرسه‌های مشهد پس از چند دوره تعطیلی به‌علت کرونا

محدثه شوشتری | شهرآرانیوز؛ کرونا دانش آموزان را از نیمکت نشینی به خانه نشینی وادار کرده بود، اما با تصمیم وزارت آموزش وپرورش در سال جدید، تقویم آموزشی مدارس از حالت مجازی به حضوری تغییر یافت. درِ مدارس مشهد بعد از چند دوره تعطیلی به دلیل شرایط کرونا، هم زمان با سراسر کشور روز گذشته، چهاردهم فروردین ماه به روی دانش آموزان باز شد.

خواب آلوده‌ها و ذوق زده ها، سر صف مدرسه

با والدینی که همراه با بچه‌ها راه مدرسه را در پیش گرفته اند، مسیر را در پیش می‌گیریم. دقایقی هنوز به ۷ صبح مانده است، اما پیاده رو‌ها و خیابان‌های مشهد متفاوت‌تر از روز‌های گذشته اند. در پیاده رو‌هایی که این ساعت از صبح همیشه خلوت و سوت وکور بودند، صدای بچه‌ها پیچیده است. بازگشایی مدارس از رفت وآمد عابران و سواره‌ها پیداست. دانش آموزان دختر و پسر با لباس‌های فرم هر مدرسه راهی شده اند. لباس‌های فرم به رنگ‌های صورتی، ارغوانی، آبی آسمانی و طوسی و ... از دوردست در هر گوشه از خیابان‌ها تردد دانش آموزانی را نشان می‌دهد که مدت‌ها با محیط مدرسه بیگانه بوده اند.

نشستن پای کلاس درس در صفحه گوشی و تبلت خیلی از دانش آموزان را برای بیدارباش صبحگاهی و رسیدن به مدرسه تا قبل از ساعت ۷ و نیم صبح تنبل کرده است، اما با اجباری شدن آموزش حضوری دانش آموزان باید به تقویم آموزشی قبل از کرونا بازگردند. پشت در مدرسه شهید رحیمی که می‌رسیم، صدای بلندگو به گوش می‌رسد. برنامه صبحگاهی شروع شده و دانش آموزان صف بسته اند. چهره‌ها پشت ماسک‌ها پنهان شده اند و دانش آموزان با فاصله در صف‌ها پشت سرهم ایستاده اند. چهره‌های خواب آلوده‌ها در صف مدرسه پیداست؛ دانش آموزانی که مدت‌ها از بیدارباش اول صبح و حضور در مدرسه دور بوده اند و تنبل شده اند.

در مقابل دانش آموزانی که از خانه نشینی خسته شده اند و دلشان برای نیمکت نشینی لک زده است، با ذوق وشوق به مدرسه آمدند. ذوق زده‌ها با شادی و هیاهو شیطنت حرکات ورزشی سر صف را انجام می‌دهند و خواب آلوده‌ها کم کم با نسیم بهاری صبحگاه، سرحال می‌شوند. زنگ این مدرسه را جمعی از مدیران آموزش وپرورش به همراه مدیرکل به صدا در می‌آورند و دانش آموزان به نوبت از سر صف‌ها وارد کلاس‌ها می‌شوند.

خداحافظی با دوگانه مجازی-حضوری

بعد از مدرسه شاهد شهید رحیمی، راه یکی از مدارس غیردولتی را در پیش می‌گیریم. برخی از والدین در شرایطی که هنوز کرونا پابرجاست همچنان مخالف بازگشایی مدارس هستند. جلوی در این مدرسه غیردولتی چند تن از والدین دور هم جمع شده اند. صحبت هایشان را می‌خواهند یکی کنند و سراغ مدیر مدرسه بروند. درخواستشان ادامه برگزاری کلاس‌های درس از شبکه شاد و به صورت مجازی است. نگران ابتلای فرزندانشان به کرونا هستند. همراه با والدین وارد مدرسه می‌شویم.

دانش آموزان وسط حیاط مدرسه از این سو به آن سو در حال دویدن و بازی هستند. ناظم مدرسه مدام از پشت بلندگو تذکر می‌دهد که بچه‌ها از هم فاصله بگیرند. مدرسه مقطع ابتدایی است و نمی‌توان از کودکان هفت هشت ساله و حتی نه ده ساله خیلی برای رعایت دقیق دستورالعمل‌های بهداشتی انتظار داشت. نگرانی والدینشان هم همین است.

معاون مدرسه از والدین می‌خواهد که به دلیل رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی وارد حیاط مدرسه و سالن و کلاس‌ها نشوند. درعین حال، چون والدین اصرار به گفتگو دارند، معاون مدرسه به جمع آن‌ها می‌آید. درخواست والدین این است آموزش غیرحضوری همچنان برای دانش آموزانی که والدینشان نگران هستند ادامه داشته باشد، اما معاون مدرسه با قاطعیت آموزش مجازی را رد می‌کند و می‌گوید: طبق اعلام وزارت آموزش وپرورش، کلاس‌های درس فقط حضوری هستند و اگر دانش آموزی سر کلاس‌ها حاضر نشود، از دروس عقب خواهد ماند و اگر غیبت هایش طولانی مدت شود، قطعا در ارزشیابی‌ها و نمراتش تأثیر خواهد داشت.

ناهماهنگی سرویس مدارس

وسط تعطیلات نوروز بود که به یکباره تصمیم آموزش وپرورش برای بازگشایی حضوری مدارس اعلام شد. برای همین خیلی از دانش آموزانی که باید با سرویس مدارس سر کلاس‌ها حاضر می‌شدند، با مشکل رفت وآمد مواجه شدند. یکی از والدین که دخترش در مقطع دوازدهم تحصیل می‌کند، می‌گوید: مدارس ابتدا باید برنامه ریزی می‌کردند و سرویس‌های مدارس هماهنگ می‌شدند و سپس بازگشایی انجام می‌شد نه اینکه یکباره و بدون برنامه این اتفاق بیفتد. او در اولین روز از بازگشایی مدارس در سال نو دخترش را همراه خودش با اتوبوس و بخشی از مسیر را پیاده تا مدرسه رسانده است.

مدیر مدرسه اعلام کرده است که شماره چند سرویس مدرسه را به والدین می‌دهد که آن‌ها خودشان هماهنگ کنند. اما بدی ماجرا این است که سرویس‌های مدارس هم در این بلاتکلیفی حضوری مجازی مانده اند و تمایلی برای پذیرش ندارند. یکی از والدین می‌گوید که سرویس مدرسه دخترش گفته است اگر یک ماه هزینه سرویس را پیش پیش پرداخت کند، می‌آید وگرنه برای او به صرفه نیست که یک هفته بیاید و دوباره شرایط مشهد قرمز شود و مدارس تعطیل شوند.

موافقان و مخالفان بازگشایی

در نقطه مرکزی مشهد به چند مدرسه دیگر هم سر می‌زنیم. مخالفان و موافقان بازگشایی مدارس هم در بین معلمان و هم در بین دانش آموزان و والدین دیده می‌شوند. درعین حال که معلمان می‌گویند با آموزش حضوری موافق هستند، از دوگانگی آموزش حضوری و مجازی خسته شده اند. معلم یکی از مدارس نمونه دولتی مشهد در مقطع دبیرستان می‌گوید: در مدت زمان حضوری، نصف دانش آموزان مدرسه می‌آیند و نیمی دیگر نمی‌آیند و والدینشان از ما معلمان انتظار دارند که آن‌ها را به سطح کلاس برسانیم. کار ما دوباره کاری می‌شود.

یکی از معلمان دیگر هم که هم نظر با همکارش است، می‌گوید: اول مهرماه چند هفته مدارس حضوری، سپس مجازی شدند. دوباره از ابتدای آذرماه مدارس بازگشایی شدند، اما بازهم کرونا در مدارس را بست و تعطیل شدند. حال در نوبتی دیگر مدارس بازگشایی شدند. هم ما معلمان و هم دانش آموزان از این دوگانگی خسته شده ایم.

دانش آموزانی که غایب بودند

در پرس و جویمان از معلمان و مدیران مدارس تقریبا خیلی از مدارس اعلام کردند که بیشتر دانش آموزانشان سر کلاس‌ها حاضر شده اند، اما تعداد غایبان هم چشمگیر است. چنان که در یکی از مدارس والدین با یکدیگر متحد شده و بیش از نیمی از یک کلاس، دانش آموزانشان غایب بوده اند. یکی از این والدین که پسر مقطع دوم دبستانی دارد به خبرنگار ما می‌گوید: اول سال نو یکباره مدیران تصمیم گرفتند مدارس حضوری شود. دوباره چند هفته بگذرد می‌گویند شرایط کرونا تغییر یافت و آموزش‌ها مجازی شود. چرا ما باید فرزندانمان را در دوراهی مدرسه رفتن و نرفتن بگذاریم. ترس از ابتلا به کرونا هم هست. اگر اتفاقی برای فرزندان ما بیفتد، قطعا آن موقع هیچ مسئولی مسئولیت جان دانش آموزی را نخواهد پذیرفت.

امید بازگشت به روز‌های خوش مدرسه

با وجود این مشکلات، امید به بازگشت به روز‌های خوش مدرسه در بین خیلی از والدین، معلمان و دانش آموزان وجود دارد. اگر کرونا امان دهد و شرایط مشهد دوباره به قرمز و روز‌های سیاه کرونایی با تعداد فوتی‌های چند رقمی نرسد، این بازگشایی نوید روز‌های خوش مدرسه را می‌دهد.