کابل پایتخت همسایه شرقی ایران یعنی افغانستان است. براساس آمار سازمان‌های بین‌المللی در سال۲۰۲۰، جمعیت این شهر حدود ۴میلیون و ۲۰۰ هزار نفر و مساحت آن حدود ۱۰۲۳کیلومترمربع است. شهر کابل مرکز ولایت کابل افغانستان است. مرکز این شهر، شامل بافت کهنه و قدیمی آن است که مناطق پل‌خشتی، خوابگاه، کاه‌فروشی، مرادخانی، ده افغانان، چنداول، شوربازار، سراجی و باغ علیمردان را در بر می‌گیرد. کابل نودوچهارمین کلان‌شهر جهان است و در رده پنجمین شهر جهان از نظر سرعت رشد جمعیت قرار دارد.

کابل اولین‌بار در سال۱۱۵۲خورشیدی و در دوران حکومت تیمور، جانشین احمدخان دُرّانی، پایتخت حکومت شد. این شهر حالا مرکز اداری و سیاسی افغانستان است و در ۱۷۹۱متری از سطح دریا، دره‌ای دراز و باریک میان کوه‌های هندوکش را شکافته و در درازای دریای کابل امتداد یافته ‌است.
جنگ‌های بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۲۰۰۱، صنعت را در این شهر مختل کرد و به اقتصاد این کشور صدمه بسیاری وارد کرد.

شهر کابل قدمتی ۳۵۰۰ساله دارد. پادشاهان بسیاری سال‌های زیادی در این شهر به‌دلیل موقعیت راهبردی آن، که در طول مسیرهای جنوب و مرکز آسیا قرار گرفته است، جنگ می‌کردند. کابل در طول تاریخ از سوی امپراتوری‌های بزرگ زمان خودش به‌عنوان مرکز حکومت انتخاب می‌شده‌ است.

از سال۱۹۸۰، با شروع جنگ بر ضد اتحاد جماهیر شوروی از سوی مجاهدین افغان، صدمات جدی به زیرساخت‌های کابل وارد و باعث مهاجرت گسترده مردم از کابل و نقاط دیگر افغانستان به کشورهای همسایه شد.

پس از سقوط طالبان، در نوامبر۲۰۰۱، پس از حمله نیروهای نظامی آمریکا و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به افغانستان، حکومت وقت با همکاری کشورهای دیگر و سازمان‌های بین‌المللی فعالیت خود را برای بازسازی زیرساخت‌های ازدست‌‌رفته کابل آغاز کرده است؛ اگرچه حملات انتحاری طالبان و دیگر شبه‌نظامیان روند بازسازی کابل و افغانستان را کند کرده‌ است و شهر کابل هرازچندگاهی شاهد حملات انتحاری با هدف ضربه‌زدن به حکومت است که جان شماری از شهروندان بی‌گناه را می‌گیرد. شهر اکنون درحال توسعه‌سازی جدید است.

خیابان وزیر محمد اکبرخان در قلب پایتخت افغانستان از مهم‌ترین خیابان‌های این شهر است که سفارتخانه‌ها، دفاتر نمایندگی سازمان‌های مهم بین‌المللی و ارگ ریاست‌جمهوری این کشور را در دل خود جا داده است.