به گزارش شهرآرانیوز، حق رای شهروندی از زمان شروع دموکراسی با میزان و حق مالکیت زمین در ارتباط نزدیک بوده است. از آنجایی که زنان در گذشته از حق وراثت یا مالکیت زمین محروم بوده‌اند، از مشارکت در رای گیری و انتخابات نیز محروم شده‌اند. با این حال در اواخر قرن نوزدهم چندین کشور شروع به اعطای حق رای به زنان کردند.
علیرغم تلاش‌های فعالان فمنیستی، پیشنهاد حق رای به زنان در فرانسه از سال ۱۹۱۹ تا سال ۱۹۲۲ به طول انجامید.
زنان تا آوریل ۱۹۴۵ حق رای به دست نیاوردند و فرانسه یکی از آخرین کشور‌های اروپایی شد که به زنان حق رای داد.
ابتدا حق رای برای زنان در سال ۱۹۱۶ در سه استان منیتوبا، ساسکاچوان و آلبرتا اعمال شد. در سال ۱۹۱۷ در زمان جنگ، حق رای محدود به زنان کانادایی داده شد و در سال ۱۹۱۸ زنان توانستند حق رای کامل را به دست بیاورند.
تا پایان سال ۱۹۲۲ تمام استان‌های کانادا به جز کبک، حق رای کامل برای زنان سفیدپوست و سیاه پوست غیرآسیایی وجود داشت و در استان کبک این حق تا سال ۱۹۴۰ برای زنان آسیایی و بومی مجاز نبود.
تا سال ۱۹۶۰ در برخی از استان‌ها حق رای به زنان با شرایط خاص مانند زنان آسیایی، بومی، زنانی که همسرانشان رای داده بودند و ... داده نشد.
برای اولین بار در دوره دوم مجلس شورای ملی، محمد تقی وکیل الرعایا، نماینده همدان در سال ۱۲۸۸ بحث حق رای زنان را مطرح کرد. اما زمینه‌های لازم برای پذیرش این موضوع فراهم نشد.
بعد از مدتی در سال ۱۳۳۱ دکتر مصدق، تصویب قانون حق رای به زنان در انتخابات را پیشنهاد داد که با مخالفت عده‌ای روبرو شد.
براساس مصوبه دولت در ۱۶ مهر سال ۱۳۴۱ به زنان حق رای داده شد البته این حضور تنها برای برخی از زنان طبقات بالا و خاص جامعه ممکن بود و شامل همه بانوان نبود.این حق رای و حضور در سیاست که به دلیل استفاده ابزاری از زنان برای پوشش «انقلاب سفید» پهلوی بود، مورد نکوهش قرار گرفت.
با وقوع انقلاب اسلامی و تصحیح جایگاه زن در ایران، تکریم حق رای زنان اتفاق افتاد و امام خمینی (ره) بانوان را به مشارکت موثر در سیاست تشویق کردند.
در قاره آفریقا و همزمان با موج استعمارزدایی، ۸۰ درصد کشور‌های این قاره بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۵ این حق را برای زنان برقرار ساختند.
نمونه‌های جدیدتری هم در این زمینه وجود دارد که از آن جمله می‌توان به کویت (۲۰۰۵) و امارات متحده عربی (۲۰۰۶) اشاره کرد.
در اینفوگرافی زیر جمعیت اصلی و سیاست کلان کشور‌ها را در نظر گرفته است، ولی در خصوص پاره «اقلیت‌های نژادی» حق مشارکت سیاسی زنان تا سال‌ها پس از برقراری این امتیاز برای اقوام اکثریت برقرار نشده بود.
زنان در افغانستان، نخستین بار در سال ۱۹۲۹ حق مشارکت سیاسی را به دست آوردند، اما در دوره‌های بعدی این حق از آنان بازپس گرفته شد.
مجدداً در سال ۲۰۰۴ حق مشارکت سیاسی زنان در افغانستان برقرار شد و اکنون با تسلط مجدد طالبان اصل انتخابات زیر سوال رفته است.
گفتنی است عربستان سعودی و برونئی هیچ گونه انتخابات سراسری برگزار نمی‌کنند که اساساً مشارکت سیاسی زنان در آن معنی داشته باشد.
