آزاده چشمه سنگی | شهرآرانیوز؛ به ظاهر همه چیز اتفاقی رقم خورد. یک روز از روز‌هایی که چند نفر از کادر درمان بیمارستان بقیه ا... در طبقه منفی ۲ بیمارستان جمع شده و مشغول ورزش بودند، جواد فروغی برای اولین بار یک تپانچه بادی را از نزدیک می‌بیند. شوخی شوخی تفنگ را دست می‌گیرد و جدی جدی ۸۵ امتیاز در اولین تجربه تیراندازی اش به دست می‌آورد. همین می‌شود که دیگران به طور جدی تشویقش می‌کنند برای پیگیری این رشته.
جواد که از کودکی به خاطر مشکل دریچه میترال قلبش، گه گداری با لرزش دست رو به رو می‌شود، هرگز از ذهنش خطور نمی‌کرد دست روی ورزشی بگذارد که اساس آن بر تمرکز و دقت است. اما سرنوشت گاهی، کاری با تصورات آدم‌ها ندارد و تیراندازی شاید همان واسطه‌ای بود که دعای خیر همیشگی پدر جواد را اجابت می‌کرد که می‌گفت: «پسرم! الهی دست به خاک بزنی، طلا بشود.»
جواد فروغی قبل از آنکه یک تیرانداز حرفه‌ای در سطح بین المللی باشد، یک پرستار متعهد در خاک کشورش است. تمرین‌ها را به موازات شیفت‌های بیمارستانی، پیش می‌برد و دو سال تجربه پرستاری در خاک سوریه را نیز در کارنامه خود ثبت می‌کند.
او که متولد روز‌های ملتهب جنگ در مناطق غربی کشور بود و از سه چهار ماهگی به همراه خانواده مجبور به ترک خانه و کاشانه شده بود، از پس روز‌های دشوار فقر و تنگدستی، چه بسیار روز‌های خوش و حال خوب از دنیا طلب داشت که به وقتش یکی یکی به سراغش آمد؛ اول با مسابقات دانشگاهی، فعالیتش را آغاز کرد و نخستین آموزش‌های حرفه‌ای را زیرنظر علیرضا قیاسی فراگرفت. ۷ مرداد ۹۶ عضو تیم ملی شد و دو سال بعد، با حذف قهرمان المپیک، سهمیه ایران را برای المپیک به دست آورد. شیب موفقیت هایش وقتی تند شد که یک سال بعد در جام جهانی، صاحب مدال طلا شد و همین موفقیت را در جام جهانی بعدی هم تجربه کرد.
اما آن چیزی که نام جواد فروغی را با تیتری درشت در اذهان ملت ایران ثبت کرد، المپیک ۲۰۲۰ بود. وقتی در نخستین روز برگزاری مسابقات، پاداش زودهنگام کاروان ایران، مدال طلایی بود که تا آن روز در تاریخ دستاورد‌های این رشته در سطح المپیک سابقه نداشت، آن هم در چهل ویک سالگی.
ورزشکاری که با کسب امتیاز ۸/۲۴۴ رکورد المپیک را شکست و از طبقه منفی ۲ بیمارستان به سکوی نخست مسابقات المپیک پرید. این مدال، ارزشمندترین مدال در کارنامه هر ورزشکاری است که همان سال جواد فروغی آن را با افتخار به امام زمان (عج) و رهبر معظم انقلاب تقدیم کرد، بی آنکه حواشی ضدانقلاب بتواند خللی در نیت خالصانه او وارد کند.
حالا قهرمان روز‌های نه چندان دور، در لباس پهلوانی به خانه بزرگ مرد کوچکی رفته است که روزهاست با نگاه معصومانه و مظلومانه اش، قلب هر ایرانی را جریحه دار کرده. فروغی مدال طلایش را به همراه پیراهن تیم ملی تیراندازی، تقدیم به آرتین سرایداران کرده است.
اکنون بر طاقچه افتخارات جواد فروغی، جای خالی یک مدال طلا به چشم می‌خورد، اما شاید در قلب آرتین، تلألو روزنه‌ای از عشق و امید، او را به آینده خوش بین و دلگرم کرده باشد.