ایمان فروزان نیا| به گزارش شهرآرانیوز، تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا پیتزا در ایران با پیتزاهای اصیل ایتالیایی تفاوت زیادی دارد؟ پیتزای ایتالیایی شامل نان نازک و بار کم است. یعنی رویش خیلی از پنیر و گوشت و قارچ و این چیزها خبری نیست. پیتزا در ایتالیا آن‌قدر نازک درست می‌شد که مردم آن را مثل ساندویچ لوله می‌کردند و می‌خوردند. در اواخر قرن نوزدهم مهاجران ایتالیایی پیتزا را با خودشان به آمریکا بردند. پیتزا لومباردی اولین پیتزافروشی آمریکا بود که در سال ۱۹۰۵میلادی در نیویورک افتتاح شد.
آمریکایی‌ها پیتزا را پرملات‌تر و پربارتر می‌پسندیدند. پس پیتزا آرام‌آرام در آمریکا تغییر کرد و بعد از آن به دیگر کشورهای دنیا سفر کرد. برای همین است که پیتزا در بسیاری از کشورها با نسخه اصیل و ایتالیایی آن متفاوت است. همین الان هم در ایران پیتزافروشی‌ها پیتزای آمریکایی می‌فروشند و با اینکه پیتزای ایتالیایی چندسالی است که جای خودش را بین پیتزاخورها باز کرده و هنوز هم نتوانسته است توجه همه را به خودش جلب کند.
در یک کافه کوچک در آلمان، داوود و دوستش برای اولین‌بار پیتزا را امتحان می‌کنند و به سرشان می‌زند آن را به ایران بیاورند. یک مغازه کوچک در خیابان نوفل‌لوشاتو در سال1340 می‌شود اولین پیتزافروشی ایران. این پیتزافروشی بعد از 59سال، هنوز با همان شکل و شمایل به مشتری‌ها پیتزا می‌دهد. این‌طوری پیتزا به جمع غذاهای بازاری اضافه شد و آرام‌آرام طرف‌دار پیدا کرد. سال1347 یک جوان ایرانی که دوران دانشجویی‌اش را در آمریکا گذرانده بود، اولین پیتزافروشی لوکس ایران را به نام «پیتزا پنتری» در تهران افتتاح کرد تا پیتزافروشی‌ها به سمت شیک و پیک شدن بروند. همان چیزی که امروز از آن‌ها می‌بینیم.
پیتزا فروشی داوود که همچنان فعال است
پیتزا به هر کشوری که رفته با ذائقه مردم آن منطقه سازگار شده است. چه در طعم و مواد تشکیل‌دهنده، چه در ابعاد و طریقه سرو. پیتزا در بسیاری از کشورها ازجمله ایتالیا غذایی خیابانی محسوب می‌شود و کنار خیابان و روی چرخ‌دستی فروخته می‌شود. در آمریکا این غذا را به‌صورت کامل یا لوز لوز می‌فروشند.
در بسیاری از شهرهای دنیا پیتزا نه به‌صورت دایره‌ای، بلکه به‌صورت نیم‌دایره (کالزون) پخته و سرو می‌شود. آن غذای ساده که تنها شامل ریحان و پنیر و گوجه‌فرنگی بود، حالا با میگو، ماهی، گوشت بره، کالباس و سوسیس، مرغ، سبزیجات، قارچ، بادمجان، کدو و حتی قرمه‌سبزی طبخ می‌شود.
بیشتر بخوانید: داستان ممتاز پیتزا
برخی آشپزها دور خمیر را با پنیر پر می‌کنند تا پیتزا سنگین‌تر و حجیم‌تر شود و عده‌ای بی‌خیال خمیر، پیتزا را روی نان سنگک یا تافتون می‌پزند. در مدل پخت هم ابداعات زیادی درباره پیتزا به کار می‌رود، پیتزا از تنور نانوایی بیرون آمد، ولی خیلی زود راهش را به فرهای مدرن پیتزافروشی‌ها یا فرهای ساده زنان خانه‌دار پیدا کرد. حالا برخی پیتزا را روی کاشی در تنورهای کنده‌ای می‌پزند، برخی طبخ آن روی زغال را امتحان کرده‌اند و برخی آن را در ماهیتابه آماده می‌کنند؛ همین‌قدر گسترده و بی‌قاعده و در عین حال همیشه خوش‌مزه.